مطلب زیر را دوست عزیزمان {یار خراسانی} مدیر سایت (سرزمین بینالود) در سایتشان درج نموده اند!

به گزارش تارنمای زروند کدکن و به نقل از سایت سرزمین بینالود بناست که  آیین نکوداشت و تجلیل از مقام و خدمات فرهنگی استاد سیدمحمد عبداللهیان برگزار شود و در این همایش از کتابی که مقالات آن توسط شاگردان وی فراهم شده رونمایی شده و این مجموعه مقالات (ارجنامه)، توسط انتشارات زروند منتشر خواهد شد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه به وب‌نوشت زروند کدکن مراجعه فرمایید. 

سیدمحمد عبداللهیان، یکی از پیشکسوتان فرهنگی سرزمین تاریخی کدکن است که برای ارتقای فرهنگ این دیار، کوشش و پایمردی فراوان داشته‌ است. سیدمحمد عبدالهیان و چند تن از یاران همراه و همفکر ایشان را می‌توان پایه‌گذار و پایدارساز آموزش و پرورش نوین در دیار تاریخی کدکن دانست.

آیین نکوداشت سیدمحمد عبداللهیان

سیدمحمد عبداللهیان، در سال 1323 شمسی در کدکن به دنیا آمد. پدرش سیدعلیرضا فرزند میرزا حسن فرزند سیدعبدالله الحسینی الرضوی بود. جدشان سیدعبدالله که فامیل خانواده از ایشان گرفته شده است، شغل قضاوت و امور شرعی جلگه رخ و کدکن را بر عهده داشت. سیدمحمد عبدالهیان، مکتب و تحصیلات مقدماتی را در کدکن و تحصیلات دبیرستان را در دبیرستان‌های هدایت (واقع در کوچه عیدگاه) و فیوضات (واقع در میدان شهدا) مشهد گذاراند و.....                 

ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, عطار, آیین نکوداشت سید محمد عبداللهیان,
پیشکسوتان کدکن, آموزش پرورش کدکن

در آستانه کدکن: بولوار عطار، در ابتدای شهر کدکن، ما را به میدانی می‌رساند که در آن، تندیس عطار نصب شده است. این تندیس، که ارتفاع آن 6 متر است چشم‌اندازی زیبا و فرهنگی در آستانه شهر زادگاه شیخ فریدالدین عطار، پدید آورده است.

کدکن، شهری است گسترده در دامنه کوهستان و آرمیده در آغوش باغ‌ها و درخت‌زارها. تابستان‌های خنک و مطبوع و زمستان‌های سرد از ویژگی‌های آب و هوایی این سرزمین سرسبز است. اینجا بهشتی است در جنوب خاوری دشت نیشابور که مانند آن را در بوژان، درّود، دربهشت و خرو و بار، در دامنه‌های بینالود نیز باز توان دید، گویی خالق طبیعت، ترجیع‌بند بهشت‌های خرّمی و نشاط‌آفرینی را در دشت نیشابور، مکرّر خواسته و ساخته.

                                                                                                                                       ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, کدکن, عطار, بخش کدکن, سایت شهر کدکن, سفرنامه ی از نیشابور تا کدکن, حریم سیمرغ, نیشابور, سیمرغ, در حریم سیمرغ, سفرنامه

بی‌زبان آمد از آن حضرت، خطاب

کآینه است این حضرت، چون آفتاب

هر که آید خویشتن بیند در او

تن و جان، هم جان و تن، بیند در او

چون شمـا سی‌مرغ، اینجا آمدید

سی، در این آینه، پیدا آمدید

گــر چهل، پنجاه مرغ، آیند باز

پرده‌یی از خویش، بگشایند باز

گرچه بسیاری بـسر شده‌اید

خویش می‌بینید و خود را دیده‌اید

این همه وادی که واپس کرده‌اید

وین همه مردی، که هر کس کرده‌اید

محو ما شد در صد عزّ و ناز

تـا بـه ما در خویشتن یابید باز

«عطار نیشابوری»

منطق‌الطیر فریدالدین عطار نیشابوری، تبلور جهان‌نگری ناب عرفانی ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی، بزرگترین تمثیل عرفانی در جهان اسلام و یکی از ارجمندترین آثار عرفانی جهان بشریت به شمار می‌آید. منطق‌الطیر، شاهکار ادبیات عرفانی زبان فارسی است. در منطق‌الطیر؛ «سیمرغ»، رمز و نماد «حقیقت» است که برای رسیدن به او، باید هفت وادی طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت و فقر و فنا گذشت تا به آن حقیقت دست یافت. از نظر عطار، حقیقت «سیمرغ» یعنی به خود رسیدن، وقتی که سالک از مراحل دشوار و صعب و خطرناک گذشت و در هر وادی و مرحله، چیزی را از وجود خویش دور کرد و ترک علایق کرد و صافی شد، آنگاه او و همه آن‌ها که با او همراهند به حقیقت یا جوهر سیمرغ دست می‌یابند. عطار، این موضوع را از زبان مرغان، نقل می‌کند؛ هدهد، پیر و مرشد و راهنمای مرغان است. در داستان عرفانی منطق‌الطیر یا «زبان مرغان»، هر مرغی نماد و رمز گروهی خاص از مردم است. آن‌ها پس از آن‌که پاک و منزه می‌شوند و نور الهی بر آن‌ها می‌تابد. در برابر آینه‌ حق‌نما قرار می‌گیرند، پس بیش از عکس سی مرغ در آن آینه نمی‌بییند، چنین است که درمی‌یابند که به حقیقت، بین آن‌ها و سمیرغ، جدایی نیست.

                                                                                                                                            ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, کدکن, عطار, بخش کدکن, سایت شهر کدکن, سفرنامه ی از نیشابور تا کدکن, حریم سیمرغ, نیشابور, سیمرغ, در حریم سیمرغ, سفرنامه

مطلب زیر نوشته ی یکی از دوستان بنام ((نیشابور سرزمین هفت اقلیم ))است که برای سایت ما ارسال نموده اند!

زبان و ادبیات فارسی، یکی از پربارترین حوزه‌های فرهنگ و ادبیات در جهان، و ادبیات عرفانی، همچون ستون خیمه و گرانیگاه کاخ بلند زبان و ادبیات فارسی است. در ادبیات عرفانی زبان فارسی، سه تن دارای جایگاه وِیژه‌ای می‌باشند که از این سه، به عنوان «مثلث ادبیات عرفانی ایران» یاد می‌کنند؛ این سه بزرگ سنایی غزنوی، عطار نیشابوری و مولوی بلخی می‌باشند. مولانا که با شاهکارش یعنی «مثنوی معنوی»، سرآمد نگارندگان ادبیات عرفانی است، این معنی را چنین به رشته نظم درآورده است:

عطار، روح بود و سنایی، دو چشم او

مـا از پـی سنـایی و عطـار آمــده‌ایـم

ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, کدکن, مفاخر کدکن, روح عرفان از کدکن تا نیشابور, عطار, پدر عطار کدکنی, سنایی