مختصات: 35°35′10″ شمالی 58°52′40″ شرقی

کدکن
اطلاعات
کشور:	ایران
استان:	خراسان رضوی
شهرستان:	تربت حیدریه
بخش:	کدکن
جمعیت:	13147
ارتفاع از سطح دریا:	2029 متر
پیش‌شماره تلفنی:	0532323
وبگاه شهر کدکن:	www.shahrekadkan.ir

بخش کدکن یکی از بخش‌های شهرستان تربت حیدریه در استان خراسان رضوی ایران است 

شهید عبدالحسین برونسی (زاده 3 شهریور 1321، روستای گلبوی شهر کدکن توابع تربت حیدریه درگذشت 23 اسفند 1363 عملیات بدر، شرق دجله) یکی از فرماندهان ایران در جنگ ایران و عراق بود. وی پس از چند بار تغییر شغل نهایتا به شغل بنایی روی میاورد و تا هنگام پیوستن به سپاه این شغل را ادامه داد. او همچنین از فعالان سیاسی مخالف حکومت پهلوی بود که چند بار توسط ساواک دستگیر وشکنجه شده و نهایتا حکم اعدامش صادر گردید اما با وقوع انقلاب اجرا نشد.

 به نقل از سایت شورای اسلامی شهر کدکن روز چهارشنبه پنجم شهریور : با عزم دولت در شهر تاریخی وفرهنگی کدکن با حضور اعضای محترم شورای اسلامی  و معتمدین محلی و خیرین کدکن وشهردار زحمت کش وپرسنل دلسوز شهرداری ومسئولین شهرستان تربت حیدریه  موارد ذیل در شهرداری کدکن افتتاح گردید

1-سی ان جی شهرداری

2-ساختمان شهرداری

3-حسینیه ومسجد سید الشهدا

4-مرکز ترک اعتیاد شهر کدکن

5-ساختمان اورژانس 115کدکن به بهره برداری ومراسم کلنگ زنی مجتمع عظیم شهرداری ومرکز خرید دام شهر کدکن کلنگ زنی شد .

در آستانه کدکن: بولوار عطار، در ابتدای شهر کدکن، ما را به میدانی می‌رساند که در آن، تندیس عطار نصب شده است. این تندیس، که ارتفاع آن 6 متر است چشم‌اندازی زیبا و فرهنگی در آستانه شهر زادگاه شیخ فریدالدین عطار، پدید آورده است.

کدکن، شهری است گسترده در دامنه کوهستان و آرمیده در آغوش باغ‌ها و درخت‌زارها. تابستان‌های خنک و مطبوع و زمستان‌های سرد از ویژگی‌های آب و هوایی این سرزمین سرسبز است. اینجا بهشتی است در جنوب خاوری دشت نیشابور که مانند آن را در بوژان، درّود، دربهشت و خرو و بار، در دامنه‌های بینالود نیز باز توان دید، گویی خالق طبیعت، ترجیع‌بند بهشت‌های خرّمی و نشاط‌آفرینی را در دشت نیشابور، مکرّر خواسته و ساخته.

                                                                                                                                       ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, کدکن, عطار, بخش کدکن, سایت شهر کدکن, سفرنامه ی از نیشابور تا کدکن, حریم سیمرغ, نیشابور, سیمرغ, در حریم سیمرغ, سفرنامه

بی‌زبان آمد از آن حضرت، خطاب

کآینه است این حضرت، چون آفتاب

هر که آید خویشتن بیند در او

تن و جان، هم جان و تن، بیند در او

چون شمـا سی‌مرغ، اینجا آمدید

سی، در این آینه، پیدا آمدید

گــر چهل، پنجاه مرغ، آیند باز

پرده‌یی از خویش، بگشایند باز

گرچه بسیاری بـسر شده‌اید

خویش می‌بینید و خود را دیده‌اید

این همه وادی که واپس کرده‌اید

وین همه مردی، که هر کس کرده‌اید

محو ما شد در صد عزّ و ناز

تـا بـه ما در خویشتن یابید باز

«عطار نیشابوری»

منطق‌الطیر فریدالدین عطار نیشابوری، تبلور جهان‌نگری ناب عرفانی ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی، بزرگترین تمثیل عرفانی در جهان اسلام و یکی از ارجمندترین آثار عرفانی جهان بشریت به شمار می‌آید. منطق‌الطیر، شاهکار ادبیات عرفانی زبان فارسی است. در منطق‌الطیر؛ «سیمرغ»، رمز و نماد «حقیقت» است که برای رسیدن به او، باید هفت وادی طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت و فقر و فنا گذشت تا به آن حقیقت دست یافت. از نظر عطار، حقیقت «سیمرغ» یعنی به خود رسیدن، وقتی که سالک از مراحل دشوار و صعب و خطرناک گذشت و در هر وادی و مرحله، چیزی را از وجود خویش دور کرد و ترک علایق کرد و صافی شد، آنگاه او و همه آن‌ها که با او همراهند به حقیقت یا جوهر سیمرغ دست می‌یابند. عطار، این موضوع را از زبان مرغان، نقل می‌کند؛ هدهد، پیر و مرشد و راهنمای مرغان است. در داستان عرفانی منطق‌الطیر یا «زبان مرغان»، هر مرغی نماد و رمز گروهی خاص از مردم است. آن‌ها پس از آن‌که پاک و منزه می‌شوند و نور الهی بر آن‌ها می‌تابد. در برابر آینه‌ حق‌نما قرار می‌گیرند، پس بیش از عکس سی مرغ در آن آینه نمی‌بییند، چنین است که درمی‌یابند که به حقیقت، بین آن‌ها و سمیرغ، جدایی نیست.

                                                                                                                                            ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, کدکن, عطار, بخش کدکن, سایت شهر کدکن, سفرنامه ی از نیشابور تا کدکن, حریم سیمرغ, نیشابور, سیمرغ, در حریم سیمرغ, سفرنامه

تا بحال با آب حرف زدی که ای آب روان سرد و زلال از چه نالی . گفت آن آب همان آب زلال که من از دل عشقم از خود خاکم از خاک در آیم و خاکی نیست به میانم . حال من میپرسم تو بگو این رسم است که مرا گل بکنند تا نتواند بنوشد هر بنده و موجود این رسم است که مرا چون نوش ناچیز در هوا پاشند و بر زمین ریزندو شویند آن چیز که از جنس من نیست و مرا در نظر خلق خدا ذلیلم بکنند این رسم است . میخواهی منم قهر کنم این رسم است . به نظر این بنده ناچیز یکی از مواردی که برای پا برجا بودن این دیار سبز و کهن باید توجه ویژه به آن داشت جهاد آب است . باز هم ممنون . علی خدادادی ( کدکنی ) 

موقعیت و پیشینه تاریخی بخش کدکن)

بخش کدکن با مساحت 878 کیلومتر مربع و با جمعیت 13147 نفر و3233 خانوار در شمال غربی شهرستان تربت حیدریه , درعرض جغرافیائی35 درجه و 19 دقیقه تا 35 درجه و 38 دقیقه و در طول جعرافیائی 57 درجه و 58 دقیقه تا 59 درجه واقع گردیده و ارتفاع بخش از سطح دریا 1900 متر میباشد که از سمت شرق به بخش جلگه رخ , از جنوب به بخش بایگ واز سمت شمال وغرب به بخش میان جلگه شهرستان نیشابور منتهی می گردد .

بخش کدکن از نظر طبیعی به دو قسمت هموار و جلگه ای و کوهستانی و مرتفع تقسیم می شود. همه قسمت های بخش در محدوده آبریز دشت نیشابور قرار دارد و شیب در تمام بخش به سمت دشت نیشابور می باشد.بخش کدکن در دامنه شمالی قله چهل تن به ارتفاع 3013 متر قرار دارد. این قله در لهجه محلی ملکوه (ملکان) گفته می شود. قله از شهر به زیبایی هر چه تمام دیده می شود. تعادل آب و هوایی در این منطقه ناشی از کوهستان و خاصه قله ملکوه است.قله و دیواره های سنگی ان خط الراس تقسیم اب بین دشت نیشابور و حوزه ابریز کویر نمک است. در جنوب قله روستای زیبای رود معجن و بخش بایگ تربت حیدریه و در قسمت جنوب غربی ان بخش کوهسرخ کاشمر و روستای نامق قرار دارد که از روی قله به خوبی دیده می شوند.

نمایی از جبهه شمالی قله ملکوه (چهل تن ) از محل چشمه پونه در تاریخ جمعه18 شهریور 1390 عکس از محمد تاجیک در راه صعود به قله

                                                                                                                                                      ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, کدکن, پیشینه بیشینه تاریخی, بخش کدکن, شهر زیبای کدکن, اطلاعات بخش کدکن

مطلب زیر نوشته ی یکی از دوستان بنام ((نیشابور سرزمین هفت اقلیم ))است که برای سایت ما ارسال نموده اند!

زبان و ادبیات فارسی، یکی از پربارترین حوزه‌های فرهنگ و ادبیات در جهان، و ادبیات عرفانی، همچون ستون خیمه و گرانیگاه کاخ بلند زبان و ادبیات فارسی است. در ادبیات عرفانی زبان فارسی، سه تن دارای جایگاه وِیژه‌ای می‌باشند که از این سه، به عنوان «مثلث ادبیات عرفانی ایران» یاد می‌کنند؛ این سه بزرگ سنایی غزنوی، عطار نیشابوری و مولوی بلخی می‌باشند. مولانا که با شاهکارش یعنی «مثنوی معنوی»، سرآمد نگارندگان ادبیات عرفانی است، این معنی را چنین به رشته نظم درآورده است:

عطار، روح بود و سنایی، دو چشم او

مـا از پـی سنـایی و عطـار آمــده‌ایـم

ادامه مطلب...


راجع به: شهر کدکن, کدکن, مفاخر کدکن, روح عرفان از کدکن تا نیشابور, عطار, پدر عطار کدکنی, سنایی